Wikipedia

Wyniki wyszukiwania

Translate

wtorek, 24 stycznia 2017

Odlatywanie ptaków na zimę

Kiedy możemy zaobserwować wędrówki ptaków i dlaczego?
Ptasie wędrówki możemy zaobserwować dwa razy do roku (jesienią i wiosną). Zimą, kiedy dzień staje się coraz krótszy i pada śnieg, który pokrywa ziemię, drzewa, krzewy, ptakom ciężko jest znaleźć coś do jedzenia. Czasu na poszukiwania jest mniej niż latem. Brakuje także owadów, które są pożywieniem ptaków owadożernych, dlatego też ptaki te odlatują w miejsca,    w których mogą bez problemu coś znaleźć i gdzie łatwiej będzie im przeżyć.
Wiosną ptaki ruszają w drogę jeszcze raz. Wracają tam, gdzie spędziły lato i wychowały pisklęta.

Dokąd odlatują?
Ptaki odlatują najczęściej na południe i zachód Europy ( np.: szpak, grubodziób, zięba, szczygieł, drozdy, skowronek, z kaczek – cyraneczka, a z gęsi – gęgawa). Zatrzymują się w rejonach wybrzeży Morza Śródziemnego lub europejskich wybrzeży Atlantyku. Niektóre ptaki odlatują tam, gdzie zima jest po prostu łagodniejsza. Niedaleko lecą łabędzie nieme, krzyżówki, gawrony, kawki, bogatki, modraszki.

Niektóre ptaki dolatują nie tylko nad Morze Śródziemne, ale także na południe Afryki. Takimi ptakami jest, np.: jaskółka dymówka i bocian biały.

Sposób lotu
Skupienia ptaków lecą bezładnie ( np. krukowate, szpaki, rybitwy) lub w charakterystycznych formacjach tzw. kluczach lub szykach.

Żurawie lecą szykiem w kształcie litery "V" skierowanej połączonym końcem do przodu, a kaczki krzyżówki linią łamaną. Do Afryki odlatują m.in. żurawie, bociany, jaskółki, jeżyki, dudki, pliszki, pokrzewki, słowiki, muchołówki. W Europie południowej zimują drozdy, paszkoty, kosy, gołębie grzywacze, kanie rude i siniaki. Do Europy zachodniej odlatuje część naszych szpaków, czajek, i wróblowatych.




niedziela, 15 stycznia 2017

Dokarmianie ptaków zimą

Zima to trudny czas dla ptaków w ogrodzie. Trudno znaleźć im cokolwiek do jedzenia, gdyż wszystko zasypał śnieg. Poszukiwania na mrozie pochłaniają cenną energię. W ogrodzie pokrytym śniegową pierzynką często możemy spotkać wróble, mazurki, sikory, dzięcioły, kawki, gawrony, kosy, kwiczoły oraz ich kuzynów. Wielu ptakom nie uda się przetrwać ciężkich zimowych warunków - niskiej temperatury i opadów. Aby pomóc im w przetrwaniu zimy można je dokarmiać.
Ptaki często przylatują w pobliże naszych domów, gdyż wiedzą doskonale, że mogą spodziewać się "darmowej stołówki". Jeśli już zdecydujemy się na zimowe dokarmianie ptaków - róbmy to regularnie. Ptaki szybko przyzwyczajają się do takiego źródła pokarmu i dłuższe przerwy w dostarczaniu im pożywienia mogą być dla nich niebezpieczne.
Niestety podczas dokarmiania ptaków popełniamy wiele błędów, które często przynoszą więcej szkód niż pożytku, dlatego stosujmy się do zasady - lepiej w ogóle nie karmić ptaków, niż robić to źle!
Ptaki zaczynamy dokarmiać tylko wtedy, gdy pokrywa śnieżna uniemożliwia im żerowanie. Podczas bezśnieżnej zimy ptaki powinny radzić sobie same, bez naszej pomocy. Początkowo wykładamy niewiele pokarmu, aby się nie zepsuł. Dokarmianie kończymy z wraz z nadejściem wiosny (przed końcem kwietnia).
Nie rozpoczynajmy dokarmiania ptaków zbyt wcześnie, gdyż zaburza to wędrówkę łabędzi i kaczek, powodując ich pozostawanie w Polsce i późniejsze problemy w przetrwaniu zimy.


Karmnik dla ptaków

Warto umieścić w ogrodzie karmnik dla ptaków. Kupienie lub zrobienie go z drewna nie powinno stanowić większego problemu. Rozmiary karmnika powinny być dostosowane do wielkości ptaków.
Warto umieścić w nim deskę lub tackę, aby ułatwić czyszczenie go z resztek pokarmów i odchodów. Karmnik powinien zabezpieczać pokarm przed rozwianiem, zasypaniem i zamoczeniem - musi mieć daszek chroniący pokarm przed deszczem i śniegiem oraz osłonę przed wiatrem. Jednocześnie powinien zapewniać ptakom bezpieczeństwo - tzn. swobodny przylot i odlot (ucieczkę).
Pamiętajmy, że karmnik może przyciągać drapieżniki (np. koty), dlatego umieśćmy go tak, aby utrudnić dostanie się im do niego. Powinien być zamocowany solidnie do podłoża lub drzewa, aby nie spadł podczas silnych wiatrów.
Nie rozpoczynajmy dokarmiania ptaków zbyt wcześnie, gdyż zaburza to wędrówkę łabędzi i kaczek, powodując ich pozostawanie w Polsce i późniejsze problemy w przetrwaniu zimy.


Czym karmić ptaki?

Do karmienia ptaków używamy tylko naturalnych produktów - nie przetworzonych przez człowieka! W sklepach bez trudu zdobędziemy kasze, zboża, płatki owsiane, ziarna słonecznika, konopi, dyni, orzechy, suszone owoce oraz gotowe mieszanki nasion dla dzikich ptaków.
Dla wielu ptaków przysmakiem jest tłuszcz zwierzęcy (słonina lub łój), a także zalane roztopionym tłuszczem nasiona i orzechy - tzw. zimowe kule. Pamiętajmy jednak, aby słonina nie wisiała zbyt długo (ok. 2 - 3 tyg), gdy zjełczeje zaszkodzi ptakom.
Zimowe dokarmianie przyciąga różne gatunki ptaków. Trudno określić skład uniwersalnego pokarmu dla wszystkich, gdyż każdy z nich lubi co innego:
  • Łabędzie i kaczki jedzą ziarna zbóż, drobno pokrojone warzywa, w trakcie surowej zimy specjalny granulat dla ptaków wodnych. Chleb (wyłącznie świeży i rozdrobniony) może stanowić tylko uzupełnienie pokarmu! Karmienie wyłącznie pieczywem (przez kilka miesięcy) prowadzi do chorób układu pokarmowego!
  • Gołębie, sierpówki, kawki i gawrony jedzą grubą kasza, pszenicę, a także czerstwe, białe pieczywo pokrojone w kostki o wielkości 1 cm.
  • Sikory jedzą surową słoninę, łuskane nasiona orzechów włoskich, słonecznika (łuskane lub w łupinach) oraz konopie.
  • Kosy i kwiczoły jedzą przekrojone jabłka, morele, mrożone owoce czarnego bzu, jarzębiny, ligustra, porzeczek, jagód, aronii, a także rodzinki i pokrojone daktyle. Należy unikać podawania suszonych owoców, gdyż pęcznieją w wolu, co w przypadku zjedzenia zbyt dużej ilości może być dla ptaka niebezpieczne.
  • Wróble i mazurki jedzą proso, drobne kasze, łuskany słonecznik.
  • Dzwońce i zięby jedzą nasiona słonecznika i konopie.
  • Trznadle jedzą proso, łuskany owies i płatki owsiane.


Czym NIE karmić ptaków?

Ptaki są często dokarmiane w sposób przypadkowy i nieprzemyślany, a niewłaściwy rodzaj pokarmu powoduje więcej szkód niż pożytku. Głodne ptaki zjedzą wszystko, ale efekty mogą być tragiczne.
Ptaków nie wolno karmić produktami solonymi - t.j. orzeszkami solonymi, soloną słoniną, słonym pieczywem. Bardzo niebezpieczny jest pokarm zepsuty (np. spleśniały chleb) lub pieczywo namoczone i zamarznięte.
Nie wolno dawać ptakom nie ugotowanego pęczaku oraz innych pęczniejących w przewodzie pokarmowym ziaren i kaszy.

Rośliny atrakcyjne dla ptaków

Wiele roślin w ogrodzie chętnie jest odwiedzanych przez zimujące ptaki. Na szczególną uwagę zasługują rośliny, które jesienią obficie pokrywają się owocami. Warto o nich pamiętać dobierając rośliny do ogrodu przyjaznego ptakom.
  • Krzewy atrakcyjne dla ptaków: berberys, cis, irga dereń, jałowiec, ligustr, ognik, czarny bez i kalinę.
  • Drzewa atrakcyjne dla ptaków: czereśnia ptasia, jarzębina, leszczyna, głóg, oliwnik, buk i drzewa iglaste.
  • Pnącza atrakcyjne dla ptaków: winobluszcz, winorośl i bluszcz pospolity.

piątek, 13 stycznia 2017

Obserwacja ptaków w mieście.


Miasta nie są naturalnym środowiskiem dla ptaków, ale zwierzęta te przystosowują się do panujących tu warunków. Korzystają one z pokarmu i małej liczby drapieżników.


  • Różnorodność 
      Miasta i gospodarka przestrzenna stale się rozwijają, tym samym zachodzą zmiany różnorodności biologicznej. Pojawienie się wielu nowych budowli spowodowało tendencję spadkową różnorodności gatunków, ale nie jest to proces nieodwracalny. Eksperymenty przeprowadzone w niektórych miastach wskazują, że tworzenie terenów chronionych umożliwia utrzymanie dużej różnorodności gatunków ptaków.


  • Miejskie ptaki 
      W większości miast Europy są obserwowane różne gatunki ptaków należące do różnych rzędów. Najsilniejszą reprezentację mają wróblowe. Należą do nich przede wszystkim wróbel domowy, mazurek, wiele gatunków sikor (np.modra, bogatka, sosnówka, uboga), a także ptaki z rodziny pokrzewkowatych.
            Kaczki, łabędzie i gęsi są zaliczane do rzędu blaszkodziobych i można je obserwować w pobliżu zbiorników wodnych. Rzadko widuje się ptaki drapieżne (Można spotkać pustułki i niektóre sowy). Ptaki morskie (np. mewy) często zapuszczają się wgłąb lądu, więc można je spotkać w miastach.


  • Przystosowanie do warunków miejskich 
   Niektóre gatunki ptaków dobrze przystosowały się do życia w pobliżu ludzi i są bardzo rozpowszechnione. Wiele z nich wykształciło też zaskakujące zachowania, dzięki którym korzystają na bliskości człowieka. Na przykład w Wielkiej Brytanii sikory nauczyły się rano czatować na dostarczycieli mleka, aby później usunąć kapsel z butelki i wypić śmietankę zebraną na powierzchni.



  • Stałe źródło pożywienia 
      Jednym z powodów, dla których niektóre ptaki cenią środowisko miejskie jest całoroczna dostępność pożywienia. Naturalne źródła pokarmu nie są tak dostępne jak na dzikich terenach, więc korzystają one z dodatkowych źródeł, czyli: śmietników, różnego rodzaju odpadów, oferowanych przez ludzi nasion w karmnikach. Pozwalają one ptakom przetrwać, jednakże w wyniku zagęszczenia, ptaki są narażone na nowe choroby, a zmieniona dieta niesie ryzyko niedoboru witamin i minerałów.


  • Pomoc dla ptaków
      Aby pomóc ptakom w mieście najprostszym sposobem jest założenie karmników. Należy pamiętać, że ptaki dokarmia się tylko zimą. Karmniki muszą być umieszczane na bezpiecznej wysokości, aby koty i inne drapieżniki nie mogły ich dosięgnąć. Nie wolno też dostarczać ptakom zbyt dużej ilości pożywienia, ponieważ mogą się ona stać zbyt zależne i utracić zdolność samodzielnego zdobywania pożywienia.

                                                     
                                                                                            źródło: "Ptaki Polski" Editions Atlas

Obserwacja skrzydeł w locie


Znajomość kształtów, jakie mają skrzydła w locie ułatwia nam identyfikację gatunków. Niektóre ptaki częściej można zaobserwować w powietrzu, a kształt oraz wielkość skrzydeł wiele mówi o biologii gatunku. Skrzydło to przekształcona "ręka", czyli górna kończyna. Wskazuje ono, w jaki sposób dany ptak zdobywa pożywienie, w jakim środowisku się porusza oraz jaką ma strategię przetrwania.


Różne skrzydła są przystosowane do różnych manewrów - jedne do lotu szybowcowego lub przystosowane do szybkich zwrotów i dynamicznego ruchu, zaś inaczej wyglądają te, które umożliwiają zawiśnięcie w powietrzu.

  • Skrzydła ptaków drapieżnych.
         Skrzydła nocnych ptaków drapieżnych są szerokie i palczasto zakończone. Zapewniają one mocny, ale cichy lot.
        Wśród dziennych drapieżników wyróżnia się sokoły, których skrzydła są ostro zakończone i lekko wygięte. Ptaki te mają bardzo dynamiczny lot, ponieważ atakują swoją ofiarę z dużą prędkością. Pozostałe ptaki, które posiadają skrzydła przystosowane do długiego szybowania mają je długie, szerokie i palczaste.


  • Skrzydła u gęsi, kaczek i ptaków grzebiących.
           Cechą charakterystyczną dla tych ptaków jest mocny furkoczący lot i szerokie, ale nie palczaste skrzydła. U bażantów skrzydła są nieco zaokrąglone i relatywnie krótkie w porównaniu z resztą ciała. Kaczki, jak i ptaki grzebiące mają zaokrąglone skrzydła, które są stworzone do szybkich lotów na krótkie dystanse. Ułatwia to ucieczkę przed drapieżnikami.

  • Skrzydła u ptaków brodzących.
               Ptaki brodzące, wyglądają bardzo elegancko podczas lotu. Zawdzięczają to dużym,szerokim oraz palczastym skrzydłom.Takie skrzydła są bardzo mocne i  umożliwiają pokonywanie bardzo dużych odległości. Większość tych ptaków lata wolniej, aby zaoszczędzić energię. Zwrotności uniemożliwiają im potężne skrzydła. Przez to, kiedy nawet zlokalizują przeszkodę, nie są w stanie uniknąć kolizji.


  • Skrzydła u ptaków morskich.
                Większa część ptaków morskich spędza czas nad powierzchnią wody i czyha na ryby. Mają niepalczaste, wyprofilowane skrzydła, dzięki którym unoszą się przy minimalnym wysiłku.



 
                                                                                                    źródło: "Ptaki Polski" Editions Atlas

piątek, 7 października 2016

Najmniejszy (największy) ptasi wędrownik

Szczygieł:
RODZINA: łuszczaki
RZĄD: wróblowe

     Jeśli chodzi o wędrówki, szczygła można zaliczyć do ptasich rekordzistów. W ciągu doby potrafi pokonać dystans 309 km. Pomimo małych rozmiarów ciała ma więc bardzo dużo energii.
     Samiec nie różni się wyglądem od samicy. Ptak z charakterystycznym ubarwieniem na głowie. Począwszy od dzioba, występuje kolejno pas piór czerwonych, białych i czarnych. Podczas lotu widać biały kuper i żółte pasy na skrzydłach. Młode osobniki brązowe, z plamkami na grzbiecie i spodzie ciała, brak kolorowego rysunku na głowie. Długość ciała 12,5-14 cm, rozpiętość skrzydeł 24 cm.
     Zjada nasiona, zwłaszcza ostów, oraz różnorodne owady, np. mszyce
     Do lęgu przystępuje 2 razy w roku. Samica sama buduje gniazdo w koronie drzewa. Wyszukuje w tym celu suche łodygi, cienkie gałązki drzew i krzewów oraz mchy i porosty, którymi pokrywa swoją konstrukcję od zewnątrz. W środku wyściela gniazdo sierścią, czasem delikatnymi piórami. Jest to jedno z najpiękniejszych gniazd budowanych przez nasze ptaki. Składa 4-5 niebiesko-białych lub białawych jaj z czerwonobrunatnymi plamkami. Jaja wysiaduje sama. W tym czasie samiec ją karmi. Pisklęta są gniazdownikami.
     Unika zwartych zadrzewień, preferuje zieleń śródpolną, obrzeża lasów, ogrody i sady. W Polsce występuje zarówno w górach, jak i na niżu. Zamieszkuje umiarkowaną strefę Europy i Azji.
Głos: jednolite tony pomieszane ze świergotem i trelami, miłe dla ucha, były powodem kłusownictwa.
Gatunek podlegający ochronie całkowitej.
https://www.youtube.com/watch?v=2QqAhz2-vcc
https://www.youtube.com/watch?v=SKQuJF20vlU
https://www.youtube.com/watch?v=Z1_3lzSP0oI



Szczygieł
Samiec szczygła
Samica szczygła



Znalezione obrazy dla zapytania szczygieł w locie
   

Jajko

1 - jajowód
2 - macica (powstawanie pergaminowej błony i skorupki)
3 - kloaka
4 - jajnik
5 - komórka jajowa
6 - kula jajowa otaczana białkiemZnalezione obrazy dla zapytania jajo kury

Układ rozrodczy kury jest jak taśma produkcyjna. Potrafi dostarczyć nawet 300 jaj rocznie.

Kiedy komórka jajowa dojrzeje i osiągnie rozmiar przyszłego żółtka, opuszcza jajnik i trafia do jajowodu przez jego lejek. W tym miejscu też dochodzi do ewentualnego zapłodnienia. Czasem zdarza się, że jajnik opuszczają dwie komórki, wtedy powstaje jajo z dwoma żółtkami. Wędrując jajowodem, tzw. kula jajowa zostaje otoczona warstwami białka - gęstą i rzadką. W warstwie białka gęstego powstają chalazy, czyli białkowe sznureczki, które utrzymują żółtko w środku jaja. Gdy jajo dociera do części macicznej jajowodu, zostaje otoczone pergaminową błoną. Składa się ona z dwóch ściśle przylegających do siebie blaszek, które rozwarstwiają się jedynie na tępym biegunie jaja, tworząc komorę powietrzną.
W macicy znajdują się także gruczoły odpowiedzialne za otoczenie jaja wapienną skorupką i te odpowiedzialne za jego zabarwienie. Jajo wędruje zwrócone ostrym biegunem do ujścia jajowodu. Dopiero na samym końcu, gdy jest już „gotowe", obraca się. Skorupka jaja jest porowata (najwięcej otworów znajduje się nad komorą powietrzną), dzięki czemu pisklę może oddychać. Zabrudzenie jej np. odchodami może doprowadzić do uduszenia maleństwa. Już dwa dni przed wykluciem pisklęta nawiązują kontakt głosowy z matką i przyszłym rodzeństwem - w ten sposób synchronizują moment przyjścia na świat.
Jajka przeznaczone do sprzedaży muszą być oznaczone specjalnym numerem, w którym zakodowany jest rodzaj chowu (jedna cyfra), kraj pochodzenia (w Unii Europejskiej) oraz numer zakładu produkującego (osiem cyfr). Dla kupujących najważniejszy jest zazwyczaj pierwszy numer oznaczający sposób hodowli kur. Najczęściej spotykane to tzw. trójki oznaczające chów klatkowy - kury całe życie spędzają w ciasnych klatkach, a żeby się wzajemnie nie poraniły przycina się im dzioby. To najmniej humanitarny sposób hodowli, budzący sprzeciw już nie tylko ekologów.
Cyfra 2 oznacza, że zwierzęta co prawda siedzą zamknięte w hali, ale mogą się swobodnie po niej przemieszczać. Jedynka na przodzie to już chów wolnowybiegowy - kury mogą opuszczać kurnik. Jednak jaja od najmniej zestresowanych kur mają oznaczenie 0, co oznacza, że ptaki nie tylko biegają na wolnym wybiegu, ale są także karmione ekologiczną paszą. Kiedy następnym razem staniemy przy półce z jajkami koniecznie sprawdźmy numery na skorupkach. Producenci trójek często na pudełkach umieszczają informacje (np. wiejskie jaja, prosto z zagrody itp), które mogą sugerować, że są to co najmniej dwójki, podczas gdy kupujemy towar najniższej jakości.

Schemat budowy ptasiego jaja. 1. Skorupka. 2. Zewnętrzna blaszka błony pergaminowej. 3. Wewnętrzna blaszka błony pergaminowej. 4, 13. Chalaza. 5, 6, 12. Białko. 7. Błona żółtkowa. 8, 10, 11. Żółtko. 9. Tarczka zarodkowa. 14. Komora powietrzna. 15. Kutikula.

Przykłady różnych jaj