Pióra służą również do np. kamuflacji i odstraszania drapieżników oraz do zwabiania samic w czasie godów.
Pióra ptaków stanowią doskonałą izolację termiczną, jednakże nie pokrywają jednolicie całego ciała.
Wyróżniamy:
Pióra konturowe:
- lotki – zewnętrzna grupa lotek, umiejscowiona na dłoni skrzydła. Za wyjątkiem ptaków bezgrzebieniowych ich liczna wynosi zawsze 10–12.
- pokrywy – grupy piór położone nad lotkami, bliżej przedniej krawędzi skrzydła. Wyróżnia się pokrywy małe, średnie i duże. Wyrastają częściowo z kości ramieniowej i łokciowej. Przykrywają również sterówki.
- sterówki – nie są dzielone na podgrupy, gdyż tworzą jednolitą powierzchnię.
Pióra puchowe: mają krótką, miekką stosinę i wiotką chorągiewkę. Tworzą warstwę zabezpieczającą przed utrata ciepła.
Dzioby ptaków są bardzo różnorodne, w zależności od sposobu odżywiania się rodzaju ptaka.
Gruczoł kuprowy – dwupłatowy gruczoł łojowy u ptaków, położony pod nasadą ogona (kuprem), wydzielający tłustą wydzielinę służącą ptakom do natłuszczania dziobem piór w celu ochrony przed zawilgoceniem, oraz do produkcji prowitaminy D, która pod wpływem światła zamienia się w witaminę D (ptaki czyszcząc pióra zjadają ją). Szczególnie silnie jest rozwinięty u ptaków wodnych.